روزی زیبایی وزشتی در ساحل دریا باهم دیدار کردند و به هم گفتند

<<برویم در دریا تن بشوییم>>انها برهنه شدند و در آب شنا کردند

پس از مدتی،زشتی به ساحل برگشت و لباس های زیبایی را به تن

کرد و رفت. زیبایی نیز از دریا بیرون امد،جامه خویش را نیافت.

ازبرهنگی خویش بسیار شرمگین شد ناچار خود را با لباس زشتی

پوشاند و به راه خود رفت و تا همین امروز، مردان و زنان یکی از آن

دو را جای دیگری می گیرنداما هنوز افرادی هستند که سیمای زیبایی

را دیده اند، و او را صرف نظر از جامه اش،می شناسند.

بعضی ها هم چهره زشتی را می شناسند، و لباس ها، او را

از چشم اینان پنهان نمی دارد.    ( عزیززاده)